Een van de uitdagingen waarmee u te maken krijgt bij het UV-uitharden van een chemie is het garanderen van een bevredigend uithardingsniveau. Een belangrijke indicator dat er mogelijk een probleem is, is een verminderde machine-/processnelheid, wat leidt tot productievertragingen en een verminderde kwaliteit. In dit technische artikel onderzoeken we enkele belangrijke factoren die bijdragen aan dit probleem en bieden we uitvoerbare stappen om deze effectief te diagnosticeren en aan te pakken.
Probleem Identificatie
Wanneer inkt of coating niet meer zo snel uithardt als vroeger, is het essentieel om eerst vast te stellen of er sprake is van een uithardingsprobleem of iets anders. Hier volgen enkele eenvoudige tests waarmee u het probleem kunt identificeren.
Als de chemie droog/uitgehard aanvoelt, voer dan een 'cross hatch'-test uit (https://www.elcometer.com/en/cross-hatch-method) kan helpen onderscheid te maken tussen de twee. Als de inkt in korrelige stukjes afbladdert in plaats van vlekken op het substraat te veroorzaken wanneer deze wordt gewreven, duidt dit erop dat de inkt is uitgehard, maar slecht hecht aan het substraat.
Als de processnelheid wordt verlaagd en de uitharding verbetert, kan er sprake zijn van een probleem met het UV-systeem. Als de uitharding niet verbetert, ligt de kans groter dat het ergens anders in het proces ligt.
Factoren om te overwegen
- Systeemwijzigingen
- Beoordeel eventuele wijzigingen in het UV-systeem, inclusief reinheid, correcte heraansluiting en positionering. Zelfs kleine positieverschuivingen kunnen de uithardingsefficiëntie beïnvloeden.
- Controleer of het UV-systeem is ingeschakeld en op vol vermogen werkt om optimale uithardingsomstandigheden te garanderen.
- Chemie Evaluatie
- Onderzoek of er veranderingen zijn geweest in de chemie, zoals het overstappen op een nieuwe batch of een oude batch die aan het uitharden was, of het type inkt of coating. Inconsistente/gewijzigde chemische formuleringen kunnen verschillende uithardingsprestaties hebben.
- Houd toezicht op eventuele wijzigingen in het applicatieproces, zoals aanpassingen aan platen, dekens, rollen en de daarop gebruikte chemische oplossingen, die de uithardingsresultaten kunnen beïnvloeden. Nieuwe zachte samengestelde componenten kunnen veel initiator uit de chemie absorberen.
- Snelheidsvariatie
- Bepaal of het verlagen van de processnelheid de uithardingsprestaties verbetert. Als de uitharding bij lagere snelheden verbetert, kan dit duiden op problemen met het UV-systeem. Als de uitharding niet verbetert bij lagere snelheid, is het in het algemeen onwaarschijnlijk dat dit door het UV-systeem wordt veroorzaakt. Omgekeerd kan een aanhoudende langzame uitharding wijzen op chemiegerelateerde problemen.
- Directe toepassingstest
- Breng een monster van de inkt of coating rechtstreeks op het substraat aan, zonder door het applicatiesysteem te gaan. Als onder deze omstandigheden uitharding plaatsvindt, duidt dit op vervuiling of interferentie binnen het applicatiesysteem, zoals een olielek.
Conclusie
Het aanpakken van langzame uithardingsproblemen vereist een systematische aanpak om onderliggende factoren die het drukproces beïnvloeden te identificeren en op te lossen. Door grondige evaluaties uit te voeren van UV-systemen, chemische formuleringen, applicatieprocessen en substraatinteracties kunnen printers de uithardingsefficiëntie optimaliseren en een uitvoer van hoge kwaliteit behouden.
Kortom, proactieve monitoring en probleemoplossing zijn cruciaal voor het snel identificeren en aanpakken van langzame uithardingsproblemen, waardoor consistente productieprestaties en klanttevredenheid worden gegarandeerd.
